Şiir Köşesi

Admin Mesaj Sayısı : 81 Kayıt tarihi : 09/09/07

İnsanlar gördüm kendilerine yabancı kendilerine garip kendilerine uzak.
Hiç bitmeyecek bir yolun yolcusu gibiydiler. Ne dinlenebilecekleri bir mola yeri ve nede zaten varabilecekleri bir yer vardı. Ruhlarındaki kabullenmişlik çirkin yüzlerine yansımıştı. Birbirlerinin kopyası bu insanlar arasında bir yabancıydım ben. Beni aralarına hiç almadılar, zaten hiç girmek istemediğimi bilmediler ki. Tek kelime konuşmadım onlarla. Yine de onlarla aynı adımları atıyordum bilinçsizce. O hiç bitmeyecek sandığım yola çıkmıştım onlarla birlikte bir kere. Koyu gri bir havanın hakim olduğu o yolda ne bir tek yıldız gördüm nede bir tek yağmur damlası düştü yola. Ne sıcak vardı ne soğuk. Kara, kirli bir toprağın üzerinde atıyorduk adımlarımızı. O uzanıp giden yolda ne bir yeşil, ne de mavi yoktu. Görünen sadece uzayıp giden sonsuz bir grilikti. Yol uzayıp gittikçe, binlerce kişi katılıyordu bize. Amaçsız kalabalığa katıldıkça katılıyordu insanlar. Ses yoktu, gülüş yoktu, heyecan yoktu, sadece nefes almaya odaklanmış bir insan güruhu vardı. Bense içimde çoğalttığım sesimi, bir mutlu yüze sakladığım gülüşümü, bir sıcak yüreğe sakladığım sevgimi dışarı vurabilmek için çırpınıyordum. Ama hiç bir yüz, hiç bir ses bu cesareti vermiyordu bana. Bu bıktırıcı, bu tekdüze, bu amaçsız adımların atıldığı yolda bir başka seçenek olmalıydı. Hissediyordum, ben bu yola bu insan kalabalığına ait değildim. Aynı şeyleri hisseden benden başkaları da olmalıydı.Sonra hiç varılmayacakmış kadar uzakta bir kuşun havalandığını gördüm. Bir umut yakalamıştım sonunda. Adımlarımı hızlandırdım. Sıyrıldım kalabalıktan. Koşmaya başladım. Kuşa yaklaştıkça gri hava dağılıyor, güneşin ısısını hissediyor, gökyüzünün maviliği çiçeklerin her rengini görüyordum. Ve en sonunda seni gördüm. Ordaydın. Küçücük ama yemyeşil bir çayırın ortasında, gelincikler içinde öylece oturuyordun. Senin az ötende hava kurşun gibi griyken. Senin başındaki gök masmaviydi. Ve sen gözlerini o maviliğe dikmiş uzaktan gelecek birini bekler gibiydin. Ben gördüklerim hissettiklerimin karşısında donmuş ve öylece kalakalmıştım. Yüzüme bakıp sadece "HOŞGELDİN" dedin. Ve o ses yeniden hayata döndürdübeni. İçimdeki bastırılmış gülümseme yansıdı yüzüme önce. Yüreğimin atışı hızlandı, tenim ısındı sonra. Az önce terk ettiğim o kalabalık yanımızdan geçip giderken biz senle el ele gülümsüyorduk onların şaşkınlığına. Artık senle bir sevdanın iki ortağıydık. Şimdi içimde çoğalttığım sesimle haykırıyordum herkes duysun diye... Hiç kimse sevdama senin kadar yakışmadı ve sevdam hiç kimseyi senin kadar yaşatmadı yüreğimde...

Admin Mesaj Sayısı : 81 Kayıt tarihi : 09/09/07

Eski bir mevsimi yaşıyor gibiyim aynı duygularla
Canımın acıması neden
Aslında bu değil sorulması gereken
Belki aynı zaman diliminde, rastlantılarla bir araya gelişimiz yıllar öncesinden
Belki yağmurlu bir havanın olması bu hüznü hissettiren
Belki zamanın hızı karşısında bu aşk da eskidi düşüncesinden
Kurulan hayallerin keşkeli cümlelerle bitmesinden belki de
İnsanların olur olmadık yerde kurduğu patavatsız cümleler mi yoksa hüznümü depreştiren
Kim bilir belki sen değil, duygular değil, kendime isyanım aslolan
Verdiğim savaşı kaybetmiş olmak düşüncesi
Sana saygımı yitirmek korkusu ya da sakladığım ama çıkmak için zorlayan bastırılmışlıklar içimdeki
Nedenler ve sonuçlar aynı noktada buluşmuyor mu
Sen seç dilediğin gibi duymak istediklerini
Biliyorum kayıtsızlığımın sorgusunu yaptın gizliden
Bu sefer beklediğim gibi olmadı var sanki gözlerinde, saniyelik bakışmalarda hissedilen
Olmadı
Yüreğimden düştün sen
Huzurun bedeli olmalıydı elbette
Gözden çıkarılacak, ama bir o kadar zorlayacak bir bedel
İki yol vardı önümde ortasında durduğum
Şimdi birisinde yürüyorum rüzgara karşı ve yüreğimde huzur
Vazgeçtim senden
Adın yok artık dilimde
Yok şimdi sevdiğin kırmızı güller
Dikenleri batmış yüreğime
Sen yoksun ya
Ruhumda isyan
Yüreğimde kan var
Söyledikçe hasret türkülerini
Kanar ha kanar
Sevdiğin türküler yok ıslığımda
Islığım da yok aslında
Acılanmış nefesimle
Yanık türküler söylerim
Söyledikçe yüreğim
Yanar ha yanar
Ağlarsam rahatlarım sandım
Kurumuş gözpınarlarım, ağlayamadım
Yağmurdan diledim, gözyaşım oldu
Yağmur yağdı, ben ağladım
Ben ağladım, yağmur yağdı
Ağladım içime, çisil çisil
Vazgeçtim senden, vazgeçtim
Sen yoksun ya gülüm
Dikenin var şimdi yerinde…

Admin Mesaj Sayısı : 81 Kayıt tarihi : 09/09/07

Sen yoksun
Boşuna yağıyor yağmur
Birlikte ıslanmayacağız ki
Boşuna bu nehir çırpınıp pırpılanması
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki
Uzar uzar gider
Boşuna yorulur yollar
Birlikte yüreyemiyeceğiz ki
Özlemlerde ayrılıklarda boşuna
Öyle uzaklardayız ki
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı bölüşemeyeceğiz ki

Admin Mesaj Sayısı : 81 Kayıt tarihi : 09/09/07

Çocuktum daha, yaşamı tanımıyordum, insanları, aşkı
tanımıyordum ve küçük oyunlardan ibaret sanıyordum hayatı, bir solukta oynayıp
bitirilebilen bir şey...
Ben kendi oyunlarımı oynadım hep, seninle ilgisi yok...
Oyunlar kurdum kendimce, oyunlar bozdum, yaşamı tanıdım, insanları ve aşkı...
Mutlu oldum bazen, çok kırıldım bazen de, çok ağladım...
Ben kendi oyunlarımda yanıldım hep, seninle ilgisi yok...
Aşkı öğretmiyorlar hiçbir çocuğa...
Ben aşkı çok geç öğrendim, seninle ilgisi yok...
Sonra büyüdüm, şiirler girdi yaşamıma... Önce gözlerin vardı dedi bir şair,
önce gözlerini gördüm ben de. Gözlerimden kalbime aktılar ve ben bir deli Nehir olup aktım kollarına...
Ben zaten hep deli, ben zaten hep Nehirdim, seninle ilgisi yok...
Sonra maviyi tanıdım renklerin içinde. Masallarımın rengini Mavi yaptım. Ve
sana dokunduğumda maviye boyandı dünyam, aşk maviye boyandı. Sana mavi dedim,
çocukken dinlediğim masallara inanıp, mavi den bir masal yazdım bize...
Ben maviye sonsuz bir anlam yükledim, seninle ilgisi yok...
Şimdi sonsuz bir masalım var masmavi, kendi oyunlarımı bitirip seninkine
başladım ve şiirler hep sana yazılmış gibi geliyor artık...
Ben seni çok fazla sevdim, ben bu aşkı çok sevdim ve bunları yaşadım, seninle bir ilgisi yok...
Şimdi gitsen çok fazla şey yıkılacak içimde,
mavilerim bitecek, masallara olan inancım da....
Şarkılar dinleyip ağlayacağım geceler boyu seni özlerken... Koyu bir yangın
olup kalacak içimde, aşkın en büyük acım olacak... Yaşamı sevmekten de
vazgeçeceğim büyük bir ihtimal, insanları sevmekten de...
Ben hep severek yaşamak istiyorum bu hayatı, gitme diyorsam da, yalnızca bunlar için... Yoksa, seninle bir ilgisi yok...